Μεταξύ του τέλους Αυγούστου και των αρχών Σεπτεμβρίου του 1859 μια γιγαντιαία ηλιακή καταιγίδα έπληξε τη Γη. Οι ηλιακές καταιγίδες μεταφέρουν πλάσμα, δηλαδή εξαιρετικά φορτισμένα σωματίδια. Σε αυτές τις εκρήξεις, ο Ήλιος έστειλε στο διάστημα ενέργεια ισοδύναμη με απίστευτα 10 δισεκατομμύρια ατομικές βόμβες.

Την 1η Σεπτεμβρίου 1859, ο ερασιτέχνης αστρονόμος Richard Carrington παρατηρούσε τις ηλιακές κηλίδες. Όπως περιγράφει σε μια αναφορά του, εμφανίστηκαν δύο έντονα φωτεινές κηλίδες. Εκείνη την εποχή, πίστευε ότι επρόκειτο για ελάττωμα στο τηλεσκόπιό του. Την επόμενη μέρα όμως ανακάλυψε τι ήταν.

Οι καταιγίδες αυτές συμβαίνουν με την εκπομπή υπερμεγέθους υλικού κατά τη διάρκεια των ηλιακών εκλάμψεων και των στεμματικών εκτοξεύσεων μάζας. Οι διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου απελευθερώνουν αυτά τα φορτισμένα σωματίδια. Όταν τα σωματίδια αλληλεπιδρούν με τον συνδεδεμένο ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό, τον καίνε.

Ως αποτέλεσμα, το ηλεκτρικό ρεύμα και τα τηλεγραφικά δίκτυα έχουν καεί και έχουν πάρει ακόμη και φωτιά. Οι άνθρωποι έχουν δει σέλας ακόμη και από τροπικές χώρες. Και αυτά είναι κακά νέα. Το μαγνητικό πεδίο της Γης εμποδίζει τους ηλιακούς ανέμους. Γι' αυτό το λόγο τα σέλας εμφανίζονται στους πόλους - όπου τα σωματίδια από τον Ήλιο εισέρχονται στο μαγνητικό πεδίο και αλληλεπιδρούν με την ατμόσφαιρα.

Ο τηλέγραφος έφερε επανάσταση στην επικοινωνία, αλλά ο κόσμος δεν είχε ακόμη εγκαταλείψει τα ταχυδρομικά δίκτυα. Ομοίως, ο ηλεκτρισμός είχε εφαρμογές, αλλά δεν ήταν τόσο ζωτικής σημασίας όσο σήμερα.

(NASA).

Επιπτώσεις μιας ηλιακής καταιγίδας

Αν λοιπόν δεχόμασταν μια τέτοια "επίθεση" σήμερα, θα υπήρχε αποκάλυψη στη Γη; Η NASA χρηματοδότησε μια μελέτη το 2009 που έδειξε ότι μια ηλιακή καταιγίδα όπως αυτή του 1859 σήμερα θα προκαλούσε ζημιές ύψους 1 έως 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις ΗΠΑ. Η αποκατάσταση των υποδομών και της οικονομίας θα χρειαζόταν περισσότερο από μια δεκαετία.

Το 1859, εκατομμύρια άνθρωποι στην επαρχία του Κεμπέκ στον Καναδά έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για αρκετές ώρες.

Περισσότερο όμως θα επηρεάζονταν οι άνθρωποι και ο εξοπλισμός στο διάστημα. Οι δορυφόροι που θα χτυπούσε μια τόσο μεγάλη καταιγίδα θα υπέστησαν σίγουρα ζημιές, όπως και ο εξοπλισμός του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Οι αστροναύτες θα είχαν μόνο λίγα λεπτά για να καταφύγουν στα διαστημόπλοια που είναι συνδεδεμένα με το σταθμό. Τα διαστημόπλοια αυτά μπορούν να αντέξουν την τεράστια θερμότητα της επανεισόδου στην ατμόσφαιρα και θα τους προστάτευαν από μεγάλεςΕάν δεν προστατευθούν εγκαίρως, η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου είναι τεράστια.

Στη Γη, οι περισσότερες από τις ακτίνες-Χ πιθανώς θα εμποδίζονταν από τη μαγνητόσφαιρα (μαγνητικό πεδίο) και την ατμόσφαιρα του πλανήτη, οπότε δεν θα λαμβάναμε θανατηφόρες δόσεις ακτινοβολίας. Δεν υπάρχει τίποτα που να υποδεικνύει, για παράδειγμα, μια σημαντική αύξηση της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου που προκλήθηκε από την ηλιακή καταιγίδα του 1859.

Ίσως το μόνο ωραίο θα ήταν η πιθανότητα να δούμε σέλας από τη Βραζιλία.

Πώς μπορούμε να το αποτρέψουμε;

Λοιπόν, βασικά είμαστε στο έλεος του διαστήματος. Αν μια ηλιακή καταιγίδα θα μας αφήσει πίσω στον Μεσαίωνα, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Αν πλησιάζει ένας γιγάντιος αστεροειδής της Αποκάλυψης, μπορούμε να κάνουμε ακόμα λιγότερα.

Οι δορυφόροι και οι αστροναύτες είναι ακόμη πιο εκτεθειμένοι από τη Γη (NASA).

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μελετήσουμε τον Ήλιο για να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε τις ηλιακές καταιγίδες. Μια από τις διεξόδους που προτείνει η NASA είναι οι εταιρείες παραχώρησης να προετοιμάσουν τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν ανιχνεύεται μια καταιγίδα, οι εταιρείες θα πρέπει να απενεργοποιήσουν όλα τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας μέσα σε λίγα λεπτά και έτσι να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές.

Το 2003, μεγάλες ηλιακές καταιγίδες έπληξαν τη Γη. Οι άνθρωποι τις αποκαλούσαν αποκριάτικες καταιγίδες εξαιτίας της ώρας που έφτασαν. Για δύο εβδομάδες, οι ασύρματες επικοινωνίες υπέστησαν παρεμβολές ή και κατέστησαν αδύνατες. Εκείνη την εποχή, η Σουηδία αντιμετώπισε συχνές διακοπές ρεύματος. Επιπλέον, η καταιγίδα προκάλεσε ζημιές σε αρκετούς δορυφόρους.

Το 2001 σημειώθηκε η μεγαλύτερη καταιγίδα που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία, ισχυρότερη και από το 1859. Ευτυχώς δεν έπληξε τη Γη.

Με πληροφορίες από Επιστήμη IFL , Business Insider e NASA .